سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال ترکیبی جذاب از بازده بالقوه بالا و ریسک قابل توجه را ارائه می‌دهد. در این تحلیل، به بررسی تعادل میان ریسک و بازده در بازار ارزهای دیجیتال می‌پردازیم و نکات کلیدی را برای سرمایه‌گذاران در این زمینه بیان می‌کنیم.
رابطه ریسک و بازده در دنیای کریپتو
اصل اساسی سرمایه‌گذاری یعنی «تبادل ریسک و بازده» در بازار کریپتو به‌وضوح دیده می‌شود: هرچه بازده بالقوه بیشتر باشد، ریسک آن نیز بالاتر است. ارزهای دیجیتال نسبت به دارایی‌های سنتی نوسان بسیار بیشتری دارند؛ به همین دلیل، امکان سودهای بزرگ وجود دارد اما ریسک ضررهای سنگین نیز بالاست. این موضوع فقط یک تئوری نیست و در رفتار واقعی بازار کاملاً مشهود است.
برای سرمایه‌گذاران تازه‌کار، این یعنی سودهای چشمگیر بازار کریپتو همیشه با احتمال ضررهای قابل توجه همراه است. جذابیت بازار جهانی ارز دیجیتال هم دقیقاً به خاطر همین پتانسیل بازده بالا و البته ریسک زیاد آن است.
نحوه سنجش ریسک در بازار کریپتو
برای اندازه‌گیری ریسک در ارزهای دیجیتال از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود:
- نوسان تاریخی(Historical Volatility): میزان تغییرات قیمت در یک بازه زمانی مشخص را با استفاده از انحراف معیار بازده‌ها محاسبه می‌کند.
میانگین دامنه واقعی(ATR): میانگین تغییرات قیمت ارز دیجیتال در یک دوره مثلاً ۲۰ روزه را نشان می‌دهد.
نسبت شارپ(Sharpe Ratio): بازده تعدیل‌شده با ریسک را نمایش می‌دهد؛ برای مثال، نسبت شارپ بیت‌کوین در حال حاضر ۰.۹۷ است که اخیراً از اتریوم (۰.۹۵) پیشی گرفته است.
بیشترین افت سرمایه(Maximum Drawdown): بیشترین کاهش ارزش دارایی پس از یک دوره ضرر را نشان می‌دهد؛ بیت‌کوین اکنون افت ۱۳.۷۱ درصدی را تجربه کرده است.
ارزش در معرض ریسک(VaR): حداکثر میزان ضرر احتمالی در یک بازه زمانی و با سطح اطمینان مشخص را تخمین می‌زند.
برای افراد مبتدی، نسبت شارپ معیار مناسبی است؛ هرچه این عدد بالاتر باشد، عملکرد سرمایه‌گذاری نسبت به ریسک بهتر بوده است. در میان ارزهای دیجیتال اصلی، فقط سولانا (۱.۳۲) و دوج‌کوین (۱.۰۰) نسبت شارپ بالاتری نسبت به بیت‌کوین دارند.
بررسی نوسان بازار کریپتو
این بازار الگوهای نوسانی خاصی دارد که با بازارهای مالی سنتی متفاوت است. بازده روزانه بیت‌کوین، اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال اصلی معمولاً توزیع غیرنرمال (با تعداد زیادی نوسان شدید) و خوشه‌بندی نوسانی (تجمع دوره‌های پرنوسان) را نشان می‌دهند.
در این بازارها، شبیه‌سازی مونت‌کارلو بهترین روش برای تخمین ارزش در معرض ریسک (VaR) است، چون رفتار قیمتی ارزهای دیجیتال تصادفی و غیرقابل پیش‌بینی است و روش‌های سنتی چندان جوابگو نیستند.
مقایسه ریسک سرمایه گذاری در کریپتو در برابر سرمایه‌گذاری‌های سنتی
ریسک سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال به دلایل زیر بیشتر از دارایی‌های سنتی است:
- انحراف معیار (نوسان) رمزارزها بسیار بالاتر از دارایی‌های سنتی است.
بیت‌کوین بالاترین نسبت ریسک-بازده را نسبت به رمزارزهایی مثل لایت‌کوین و ریپل داشته است.
با وجود ریسک بالا، بازده متوسط روزانه اکثر ارزهای دیجیتال از سرمایه‌گذاری‌های سنتی بیشتر است.
جمع بندی
سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال پتانسیل بازده بالایی دارد اما با ریسک زیادی نیز همراه است و مدیریت ریسک اهمیت بالایی در سرمایه‌گذاری در این حوزه دارد. نوسان بالای ارزهای دیجیتال باعث می‌شود این بازار برای افراد ریسک‌گریز یا کسانی که تحمل ضرر ندارند مناسب نباشد. اما اگر ارزهای دیجیتال به‌صورت محدود و با استراتژی مناسب در سبد متنوع قرار بگیرند، می‌توانند عملکرد کلی سبد را بهبود دهند.
با توجه به تغییرات سریع در بازار ارزهای دیجیتال، سرمایه‌گذاران باید همیشه از وضعیت نوسان، شاخص‌های ریسک و روندهای بازار آگاه باشند. با مدیریت ریسک مناسب و شناخت دقیق میزان تحمل ریسک خود، سرمایه‌گذاران می‌توانند با اطمینان بیشتری وارد این بازار شوند.
